Φτάνω στο ιατρείο μαζί με τον άντρα μου. Μπαίνω στο γραφείο του γιατρού και αρχίζουμε τη συζήτηση για την εβδομάδα που πέρασε. Αν ένιωσα κάτι περίεργο, αν είχαν αλλάξει τα συμπτώματα εγκυμοσύνης-για την ακρίβεια αν είχα συμπτώματα εγκυμοσύνης πλην της αποστροφής μου στον καφέ-και φυσικά δεν έμειναν ασχολίαστοι οι φόβοι μου για τη συνέχιση της εγκυμοσύνης.
"Σκέφτομαι τόσες μέρες πολύ σοβαρά μήπως θα ήταν καλύτερο να διακόψω την εγκυμοσύνη..." Βλέπω το γιατρό αμέσως να παίρνει το θυμωμένο του ύφος και να απαντάει κοφτά και με σιγουριά "ΟΧΙ!". "Μα...", λέω. "Μα, τίποτα. Θα συνεχίσουμε κανονικά. Εγώ σου είπα πιθανότητες. Δε σου είπα ότι θα σου συμβεί σίγουρα, ούτε το πότε θα γίνει αυτό-αν τελικά γίνει-ούτε σε ποιο βαθμό ούτε τίποτα. Θα συνεχίσουμε κανονικά." "Μα...", ξαναλέω. Αφού είδε ο γιατρός ότι εγώ θα το πω αυτό που θέλω, γύρισε στον άντρα μου "Μην την αφήσεις να το κάνει! Κ αν όλα πάνε καλά στο τέλος; Και λες τι πήγα να κάνω; Τότε; Ουφ... Κοίταξε να δεις. Θα συνεχίσουμε και αν είναι κάτι να μην πάει καλά, άσε τη φύση να το κάνει. Υπάρχουν γυναίκες με το ίδιο πρόβλημα που έχουν φέρει σε πέρας την εγκυμοσύνη. Μην διακόψεις, σε παρακαλώ."
Η σιγουριά του μου έδινε δύναμη κ εμένα. Ο άντρας μου ήταν από την αρχή της άποψης να συνεχίσουμε την εγκυμοσύνη, όσους ενδοιασμούς κ αν είχα εγώ. "Μα, γιατρέ... φοβάμαι για όλα αυτά που ίσως έρθουν." "Το είπες και μόνη σου! Ίσως! Πάμε να κάνουμε τον υπέρηχο να ακούσουμε την καρδούλα, και θα τα συζητήσουμε μετά πιο ήρεμα."
Μπήκαμε λοιπόν στο δωμάτιο της εξέτασης και κάνοντας τον υπέρηχο, είδα κάτι το περίεργο. "Γιατρέ... Ο σάκος μου γιατί είναι μακρόστενος σα λουκάνικο; Στρογγυλός δεν πρέπει να είναι;" "...Ναι." "Συμβαίνει κάτι το μη φυσιολογικό;" "Η εικόνα που έχουμε, δεν είναι καλή. Καταρχήν, σήμερα που είσαι στην 7η εβδομάδα θα έπρεπε να ακούσουμε την καρδιά. Και απ'όσο βλέπεις, δεν έχει καν δημιουργηθεί το έμβρυο. Ούτε η εικόνα του σάκου είναι καλή. Σύμφωνα με τις μετρήσεις που κάνει το μηχάνημα, ενώ στην πραγματικότητα βρίσκεσαι στην 7η εβδομάδα, ο σάκος σου έχει μήκος της 9ης εβδομάδας. Δεν είναι καλή η εικόνα. Εγώ ήμουν αυτός που επέμενε να συνεχίσεις, όμως... Νομίζω πως σιγά σιγά θα έρθω με το μέρος σου. Ντύσου κ έλα να συζητήσουμε."
Τα έχασα... Εγώ που φοβόμουν όλα αυτά, πάγωσα μόλις μου είπε ότι δεν είναι καλά τα πράγματα. Τι εννοεί ότι θα έρθει με το μέρος μου; Το παιδάκι μου, γιατί δεν έχει δημιουργηθεί; Τι συμβαίνει; Έχω κάποιο πρόβλημα εγώ; Δεν θα μπορώ να κάνω παιδιά; Όλα αυτά τα σκεφτόμουν μέχρι να ντυθώ και να κάτσω στην καρέκλα απέναντί του για να συζητήσουμε.
"Όπως σου είπα και νωρίτερα, αν κάτι δεν είναι να πάει καλά, θα το κάνει η φύση από μόνη της. Η εικόνα που έχω είναι πως το ινομύωμα ήδη από την 7η εβδομάδα πιέζει τόσο πολύ το σάκο που έχει χάσει και το σχήμα του. Και που δεν έχει αφήσει και το έμβρυο όχι απλά να αναπτύξει τα ζωτικά του όργανα αλλά και να δημιουργηθεί. Πριν, ήμουν με το μέρος του άντρα σου, δε θα σε άφηνα να διακόψεις. Τώρα όμως, με την εικόνα που έχω, σου λέω ότι δεν είναι καλά τα πράγματα." "Δηλαδή, θέλεις να μου πεις ότι έχω κάποιο πρόβλημα και δε μπορώ να κάνω παιδάκι;" "Όχι βέβαια! Είναι πάρα πολύ νωρίς για να βγάλουμε αυτό το συμπέρασμα. Με την πρώτη παλίνδρομη κύηση, δε μπορούμε να πούμε κάτι τέτοιο. Παλίνδρομη είναι η κύηση όταν ο σάκος αναπτύσσεται αλλά το έμβρυο όχι. Αυτό βλέπω και για σένα." "Και τι πρέπει να κάνουμε τώρα;" "Κάνε μια εξέταση β χοριακής και αύριο για να δούμε το αποτέλεσμα. Να το συγκρίνουμε με την προηγούμενη εξέταση. Έλα από το ιατρείο ή πάρε με τηλέφωνο μόλις έχεις το αποτέλεσμα και αναλόγως βλέπουμε πως θα συνεχίσουμε. Και φυσικά, αν δεις κάτι το μη φυσιολογικό μέχρι να μιλήσουμε στο τηλέφωνο, με καλείς ΑΜΕΣΩΣ!"
Φύγαμε και ανακοινώσαμε τα άσχημα στους γονείς μας. Ανάμεικτα συναισθήματα. Εκεί που περίμεναν οι μεν το πρώτο τους εγγόνι και οι δεν το δεύτερο, ξαφνικά ήμασταν αντιμέτωποι με κάτι το οποίο ακόμα δεν ξέραμε. Εγώ ήμουν που ήμουν με σκέψεις και αμφιβολίες από πριν, τώρα δεν ήξερα τι να σκεφτώ. Προσπαθούσα να ηρεμίσω, μήπως τελικά κάποιο λάθος είχε γίνει και την επόμενη με τα αποτελέσματα των εξετάσεων ο γιατρός θα έβλεπε το λάθος του και έτσι θα συνέχιζαν όλα κανονικά; Τόσες μέρες σκεφτόμουν να διακόψω, όταν όμως έφτασα κοντά σε αυτό, δεν ήθελα με τίποτα...
"Σκέφτομαι τόσες μέρες πολύ σοβαρά μήπως θα ήταν καλύτερο να διακόψω την εγκυμοσύνη..." Βλέπω το γιατρό αμέσως να παίρνει το θυμωμένο του ύφος και να απαντάει κοφτά και με σιγουριά "ΟΧΙ!". "Μα...", λέω. "Μα, τίποτα. Θα συνεχίσουμε κανονικά. Εγώ σου είπα πιθανότητες. Δε σου είπα ότι θα σου συμβεί σίγουρα, ούτε το πότε θα γίνει αυτό-αν τελικά γίνει-ούτε σε ποιο βαθμό ούτε τίποτα. Θα συνεχίσουμε κανονικά." "Μα...", ξαναλέω. Αφού είδε ο γιατρός ότι εγώ θα το πω αυτό που θέλω, γύρισε στον άντρα μου "Μην την αφήσεις να το κάνει! Κ αν όλα πάνε καλά στο τέλος; Και λες τι πήγα να κάνω; Τότε; Ουφ... Κοίταξε να δεις. Θα συνεχίσουμε και αν είναι κάτι να μην πάει καλά, άσε τη φύση να το κάνει. Υπάρχουν γυναίκες με το ίδιο πρόβλημα που έχουν φέρει σε πέρας την εγκυμοσύνη. Μην διακόψεις, σε παρακαλώ."
Η σιγουριά του μου έδινε δύναμη κ εμένα. Ο άντρας μου ήταν από την αρχή της άποψης να συνεχίσουμε την εγκυμοσύνη, όσους ενδοιασμούς κ αν είχα εγώ. "Μα, γιατρέ... φοβάμαι για όλα αυτά που ίσως έρθουν." "Το είπες και μόνη σου! Ίσως! Πάμε να κάνουμε τον υπέρηχο να ακούσουμε την καρδούλα, και θα τα συζητήσουμε μετά πιο ήρεμα."
Μπήκαμε λοιπόν στο δωμάτιο της εξέτασης και κάνοντας τον υπέρηχο, είδα κάτι το περίεργο. "Γιατρέ... Ο σάκος μου γιατί είναι μακρόστενος σα λουκάνικο; Στρογγυλός δεν πρέπει να είναι;" "...Ναι." "Συμβαίνει κάτι το μη φυσιολογικό;" "Η εικόνα που έχουμε, δεν είναι καλή. Καταρχήν, σήμερα που είσαι στην 7η εβδομάδα θα έπρεπε να ακούσουμε την καρδιά. Και απ'όσο βλέπεις, δεν έχει καν δημιουργηθεί το έμβρυο. Ούτε η εικόνα του σάκου είναι καλή. Σύμφωνα με τις μετρήσεις που κάνει το μηχάνημα, ενώ στην πραγματικότητα βρίσκεσαι στην 7η εβδομάδα, ο σάκος σου έχει μήκος της 9ης εβδομάδας. Δεν είναι καλή η εικόνα. Εγώ ήμουν αυτός που επέμενε να συνεχίσεις, όμως... Νομίζω πως σιγά σιγά θα έρθω με το μέρος σου. Ντύσου κ έλα να συζητήσουμε."
Τα έχασα... Εγώ που φοβόμουν όλα αυτά, πάγωσα μόλις μου είπε ότι δεν είναι καλά τα πράγματα. Τι εννοεί ότι θα έρθει με το μέρος μου; Το παιδάκι μου, γιατί δεν έχει δημιουργηθεί; Τι συμβαίνει; Έχω κάποιο πρόβλημα εγώ; Δεν θα μπορώ να κάνω παιδιά; Όλα αυτά τα σκεφτόμουν μέχρι να ντυθώ και να κάτσω στην καρέκλα απέναντί του για να συζητήσουμε.
"Όπως σου είπα και νωρίτερα, αν κάτι δεν είναι να πάει καλά, θα το κάνει η φύση από μόνη της. Η εικόνα που έχω είναι πως το ινομύωμα ήδη από την 7η εβδομάδα πιέζει τόσο πολύ το σάκο που έχει χάσει και το σχήμα του. Και που δεν έχει αφήσει και το έμβρυο όχι απλά να αναπτύξει τα ζωτικά του όργανα αλλά και να δημιουργηθεί. Πριν, ήμουν με το μέρος του άντρα σου, δε θα σε άφηνα να διακόψεις. Τώρα όμως, με την εικόνα που έχω, σου λέω ότι δεν είναι καλά τα πράγματα." "Δηλαδή, θέλεις να μου πεις ότι έχω κάποιο πρόβλημα και δε μπορώ να κάνω παιδάκι;" "Όχι βέβαια! Είναι πάρα πολύ νωρίς για να βγάλουμε αυτό το συμπέρασμα. Με την πρώτη παλίνδρομη κύηση, δε μπορούμε να πούμε κάτι τέτοιο. Παλίνδρομη είναι η κύηση όταν ο σάκος αναπτύσσεται αλλά το έμβρυο όχι. Αυτό βλέπω και για σένα." "Και τι πρέπει να κάνουμε τώρα;" "Κάνε μια εξέταση β χοριακής και αύριο για να δούμε το αποτέλεσμα. Να το συγκρίνουμε με την προηγούμενη εξέταση. Έλα από το ιατρείο ή πάρε με τηλέφωνο μόλις έχεις το αποτέλεσμα και αναλόγως βλέπουμε πως θα συνεχίσουμε. Και φυσικά, αν δεις κάτι το μη φυσιολογικό μέχρι να μιλήσουμε στο τηλέφωνο, με καλείς ΑΜΕΣΩΣ!"
Φύγαμε και ανακοινώσαμε τα άσχημα στους γονείς μας. Ανάμεικτα συναισθήματα. Εκεί που περίμεναν οι μεν το πρώτο τους εγγόνι και οι δεν το δεύτερο, ξαφνικά ήμασταν αντιμέτωποι με κάτι το οποίο ακόμα δεν ξέραμε. Εγώ ήμουν που ήμουν με σκέψεις και αμφιβολίες από πριν, τώρα δεν ήξερα τι να σκεφτώ. Προσπαθούσα να ηρεμίσω, μήπως τελικά κάποιο λάθος είχε γίνει και την επόμενη με τα αποτελέσματα των εξετάσεων ο γιατρός θα έβλεπε το λάθος του και έτσι θα συνέχιζαν όλα κανονικά; Τόσες μέρες σκεφτόμουν να διακόψω, όταν όμως έφτασα κοντά σε αυτό, δεν ήθελα με τίποτα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου